in O MNIE I O ŻYCIU

Kolejka po talent

Do dziś pamiętam, gdy zapomniałem

Po jaki talent w kolejce stałem

Kolejka długa, w pamięci luka

No i wciąż nie wiem, czego tam szukam?

Może po talent stoję muzyczny?

Lecz śpiewam nieźle, to dar dziedziczny

Więc po sportowy talent być może?

Choć i z tym nie jest u mnie najgorzej

Wiem! Umysł ścisły. Tego mi braknie

Lecz moja dusza tego nie łaknie

Może do żartów chcę mieć smykałkę?

Ta perspektywa odpada całkiem

Bo kto mnie poznał już do tej pory

Wie, że żartowniś ze mnie jest spory

No i tak sobie w kolejce stałem

Lecz po co, nie wiem, już zapomniałem

Oglądam sobie z dzieciństwa zdjęcie

I tam nie jestem jak beztalencie

Może znajomi? Ktoś mi pomoże?

Bo z mą pamięcią już trochę gorzej …