in O MNIE I O ŻYCIU

NADUSIA

Córko moja, moje serce

Tobie ja oddany wielce

Tak raduje się me uszko

Kiedy bije Twe serduszko

Te rumieńce na policzkach

Gdy się śmieje ma Księżniczka

I ten w oczkach piękny czar

Moja córka, Boży dar

Gdy uśmiechnie się Nadusia

To zniewala wnet tatusia

Cudo świata numer jeden

Większy niż piramid siedem

Kiedy spojrzy, tak urocza

Razi mądrym ogniem w oczach

Dla niej, choćby i w ognisko

Zawsze dla Niej, dla Niej wszystko

Bez niej bym się nie chciał budzić

Więc codziennie chcę się trudzić

I się starać należycie

By prowadzić Ją przez życie

Jak dorasta chcę być świadkiem

I całować rączki gładkie

Widzieć jej uśmiechy słodkie

Bo jest mym kochanym kotkiem

Moje szczęścia – tak to ona

Skorpionica ze Skorpiona